Ondokuzuncu yüzyılın romantizmden hoşlanmaması, aynada kendi yüzünü göremeyen Caliban'ın öfkesidir. İnsanın ahlaki yaşamı, sanatçının konusunun bir parçasını oluşturur, ancak sanatın ahlakı, kusurlu bir ortamın mükemmel kullanımından oluşur. Hiçbir sanatçı bir şey kanıtlamak istemez. Doğru olan şeyler bile kanıtlanabilir. Hiçbir sanatçının etik sempatisi yoktur. Bir sanatçıda etik bir sempati, affedilemez bir üslup üslubudur. Hiçbir sanatçı hastalıklı değildir. Sanatçı her şeyi ifade edebilir. Düşünce ve dil, sanatçı için bir sanatın araçlarıdır. Ahlaksızlık ve erdem, sanatçı için bir sanatın malzemeleridir. Biçim açısından bakıldığında, tüm sanatların türü müzisyenin sanatıdır. Duygu açısından, oyuncunun zanaatı tiptir. Tüm sanat aynı anda hem yüzey hem de semboldür. Yüzeyin altına inenler bunu kendi tehlikeleri pahasına yaparlar. Sembolü okuyanlar bunu kendi tehlikeleri pahasına yaparlar. Sanatın asıl yansıttığı hayat değil, izleyicidir. Bir sanat eseri hakkında fikir çeşitliliği, eserin yeni, karmaşık ve hayati olduğunu gösterir. Eleştirmenler aynı fikirde olmadığında sanatçı kendisiyle barışıktır. Bir insanı, hayran olmadığı sürece faydalı bir şey yaptığı için affedebiliriz. Yararsız bir şey yapmanın tek bahanesi, kişinin ona yoğun bir hayranlık duymasıdır.
